مبارزه بیولوژیک

کنترل بیولوژیک علفهای هرز

Weeds Biological Control

کنترل بیولوژیک علفهای هرز

کنترل بیولوژیک علف های هرز شامل استفاده از موجودات زنده برای مدیریت یا کنترل جمعیت گیاهان نامطلوب است. این رویکرد یک جایگزین سازگار با محیط زیست برای علف کش های شیمیایی در نظر گرفته می شود. کنترل بیولوژیکی را می توان از طریق روش های مختلفی از جمله معرفی دشمنان طبیعی یا استفاده از موجوداتی که با علف های هرز هدف رقابت می کنند یا از رشد آنها جلوگیری می کند، به دست آورد.

کنترل بیولوژیک علفهای هرز دارای عوامل ، مراحل و شرایط بسیار متفاوتی می باشد. هر موجود زنده ای که بتواند، رشد علف هرز را کاهش دهد یا آن را از بین ببرد، به شرط اینکه به گیاه اصلی و سایر محصولات زراعی آسیبی نرساند، به عنوان یک عامل بیولوژیک می توان از آن برای از بین بردن علف های هرز استفاده کرد.

بیشترین موجود زنده ای که می توان از آن به عنوان عامل بیولوژیک استفاده کرد، حشرات هستند. بیشتر حشرات از گیاهان تغذیه می کنند و همین امر سبب ضعیف شدن گیاه مزاحم می شود. سوسک ها، مگس ها و پروانه در بین حشرات، بیشترین کاربرد را برای مبارزه بیولوژیک با علف های هرز دارند.

انواع کنترل بیولوژیک

کنترل بیولوژیکی کلاسیک

این شامل معرفی دشمنان طبیعی مانند گیاهخواران، شکارچیان یا پاتوژن ها از محدوده بومی علف های هرز مهاجم برای کنترل جمعیت آن است. ارگانیسم های معرفی شده بر اساس توانایی آنها در تغذیه یا آسیب رساندن به علف هرز هدف بدون آسیب رساندن به گیاهان مطلوب یا محیط زیست انتخاب می شوند.

کنترل بیولوژیکی افزایشی

در این روش از موجودات طبیعی برای افزایش جمعیت یا فعالیت آنها استفاده می شود. این ممکن است شامل رهاسازی افراد بیشتری از یک گیاه‌خوار، شکارچی یا پاتوژن خاص در محیط باشد تا تأثیر آنها بر کنترل علف‌های هرز افزایش یابد.

برای نمونه می توان به، ‌مبارزه با علف هرز Hyperitum بوسیله نوعی مگس و مبارزه با اویارسلام توسط بید و مبارزه با گل جالیز توسط مگس اشاره کرد.

قارچ ها

قارچ ها نیز از دیگر عوامل مبارزه بیولوژیک علیه علف های هرز هستند و به دلیل انتشار سریع، می توانند برای از بین بردن علف های هرز بسیار موثر باشند. در این نوع مبارزه بیشتر قارچ هایی مورد استفاده قرار می گیرند که به تخمدان ها و ریشه های علف هرز حمله می کنند. باکتری ها،‌ ویروس ها و نماتدها از دیگر عوامل بیولوژیک مبارزه با علف های هرز هستند.

بیماری های گیاهی نیز در مبارزه با علف های هرز موثر است و به دو طریق زیر انجام می گیرد:

 ۱- استفاده مستقیم از عامل بیماری زا در کنترل بیولوژیک علفهای هرز

۲- پرورش عامل بیماری زا در آزمایشگاه و انتقال آن به مزرعه

کنترل بیولوژیک علفهای هرز

از آنجایی که کشت و تکثیر قارچ ها سریع تر و راحت تر است، از این موجود زنده برای مبارزه با علف های هرز،‌ زیاد استفاده می شود.

استفاده از نوعی ماهی علف خوار برای از بین بردن علف های هرز داخل کانال های آب نیز از دیگر روش های مبارزه بیولوژیک می باشد.

هدف از کنترل بیولوژیکی ایجاد تعادل بین ارگانیسم ها و علف های هرز هدف است که منجر به کنترل پایدار و طولانی مدت می شود. با این حال، بررسی دقیق خطرات و مزایای بالقوه مرتبط با روش های کنترل بیولوژیکی برای جلوگیری از عواقب ناخواسته اکولوژیکی ضروری است.

روش‌های کنترل بیولوژیکی اغلب در استراتژی‌های مدیریت یکپارچه علف‌های هرز استفاده می‌شوند که ممکن است شامل اقدامات فرهنگی، کنترل مکانیکی و در برخی موارد، کنترل شیمیایی نیز باشد. این رویکرد جامع با هدف به حداقل رساندن تأثیر علف‌های هرز و در عین حال ترویج شیوه‌های مدیریت پایدار و سازگار با محیط زیست است.

۲/۵ (۱ نظر)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا